Normaal is de laatste stap natuurlijk het presenteren van je gemaakte werk. Nu Is dat in dit geval niet helemaal zo. Ik heb de afgelopen tijd een product gemaakt.
Ik heb het product gebruikt. Ik heb het product verbeterd.
Maar nog niet gepresenteerd.
Het product is een lessenserie. Een lessenserie gebruiken zou je ook als presenteren kunnen zien. Stap 6 is de laatste stap. En vaak is de laatste stap in een project, naast presenteren, evalueren. Dat is wat ik hieronder ga doen.
Ik heb de evaluatie opgedeeld in verschillende onderwerpen.
Om te beginnen de minor in het algemeen:
Ik heb een goeie keuze gemaakt. Even buiten mijn comfortzone stappen is mij wel bevallen. Ik heb genoten van het kunnen vertellen over alles wat ik leuk en interessant vind. Er waren super leerzame maar ook minder leuke momenten. Voor een klas moeten stappen is spannend maar ook super leerzaam. Dankzij deze minor heb ik een ander beeld gekregen van zowel het onderwijs en hoe het gegeven wordt maar ook hoe ik daar in pas.
Dan mijn meesterstuk in het algemeen:
Het maken van zo'n lessenserie en die geven is op zichzelf al een uitdaging. Maar het daarna documenteren en dat zelfs op een interessante en overzichtelijke manier te doen is ook zeker geen kleine opdracht. Ik wilde mijn meesterstuk op een manier documenteren waarop het duidelijk was dat het door mij gemaakt is. Door gebruik te maken van technieken zoals fotografie, webdesign en de ontwerpcyclus heb ik een origineel meesterstuk neergezet wat goed bij mij past. De ontwerpcyclus zorgt voor overzicht en een rode draad door het geheel. De fotografie zorgt voor creativiteit en maakt het allemaal toch net een beetje anders. Alle foto's op de pagina's komen ook overeen met het thema waar je over leest. Ik denk daarnaast dat het belangrijk is om informatie met andere mensen te delen. Daarom is mijn meesterstuk ook een website. Naast dat het bijdraagt aan het overzichtelijk houden van mijn meesterwerk zorgt het er voor dat andere mensen makkelijk mijn meesterwerk door kunnen lezen.
Tot slot een inhoudelijke evaluatie per stap uit de ontwerpcyclus:
Terugkijkend op dit project is het erg makkelijk om dingen te noemen die ik volgende keer anders en beter zou doen. Zo zou ik meer naar buiten verplaatsen, verdieping willen toevoegen en kinderen gaan uitdagen. Dat ik dat nu niet heb gedaan is ook te begrijpen. Ik deed het grootste gedeelte van deze dingen voor het eerst en was continue aan het improviseren. Toch wil ik er een paar dingen uithalen die verbeterd zouden worden bij een volgende uitvoering van deze lessenserie.
Ik zou in de voorbereiding meer stilstaan bij mijn eigen ervaring. Ik weet bijzonder veel over 3d-printen door mijn stage bij een van de grootste 3d-print bedrijven in Nederland. Toch koos ik ervoor om naar de docenten te luisteren en hetzelfde saaie en irritante programma te gebruiken als de afgelopen jaren. Als ik mijn mening had doorgedrukt en voor OnShape waren gegaan, hadden de leerlingen ervaring gehad met een programma wat overal in de industrie gebruikt wordt.
Ik zeg hiermee niet dat de leerlingen nu geen goede vaardigheid aangeleerd hebben gekregen. Ze hebben leren tekenen op een computer. En dat in een van de meest gebruikte programma's in de architectuur. Daarnaast weten ze waar ze op moeten letten als ze iets willen 3d-printen en hoe je dit apparaat gebruikt. Dit zijn vaardigheden die enorm aansluiten op sdg's 9, 11 en 12, en terugkomen in de 21e-eeuwse vaardigheden.
Daarnaast heb ik mijzelf nu best wel in het diepe gegooid door zelf voor de klas te willen staan. Edward heeft in zijn klas dan wel redelijk de leiding genomen maar bij Jos heb ik het wel echt zelf geregeld. Ik ben er van overtuigd dat, mocht ik meer op de achtergrond hebben gestaan, en daardoor meer focus op de inhoud van de workshop kunnen richten, de workshop beter was uitgepakt. Gelukkig was het nu een leerproces voor zowel de leerlingen als voor mij. Zij hebben geleerd hoe ze met SketchUp om moeten gaan en ik heb geleerd hoe ik voor de klas moet staan.
En daarmee wil ik dit meesterstuk ook afsluiten.
Ik ben een ontwerper die graag dingen uitlegt. Ik heb er van genoten om dit een half jaar lang te mogen doen. Toch is mijn conclusie dat ik geen fulltime docent wil worden. Ik zou mijn ontwerp baan graag combineren met een paar dagen in de week parttime lesgeven in een vak als O&O.
Naast die kennis voor de toekomst heeft deze minor mij ook een aantal vaardigheden gegeven die niet naar voor komen op de IPO. Ik weet nu hoe ik de aandacht moet krijgen van een groep en ben sociaal een stuk sterker geworden. Ik weet in de basis hoe onderwijs in elkaar zit en hoe bijzonder het leraren vak is. Ik heb een groep nieuwe vrienden en een bijzonder leerzaam half jaar gehad.
